تاب آوری معیشتی سرپرستان نظام بهره برداری خانوادگی در برابر تغییرات اقلیمی(مطالعه موردی: گندمکاران ماهیدشت کرمانشاه)

بیش از 90 درصد نظام های بهره برداری کشاورزی در غرب ایران مبتنی بر نظام بهره برداری خانوادگی می باشند. از این رو، مردم روستایی در این منطقه برای امرار معاش خود به منابع کشاورزی ، سیستم های دامداری و فعالیت های غیرزراعی وابسته هستند که این امر آسیب پذیری آنها را در برابر تغییرات آب و هوایی افزایش داده است. این پژوهش با هدف اندازه گیری تاب آوری معیشتی نظام بهره برداری خانوادگی در برابر تغییرات آب و هوایی در ماهیدشت انجام شده است. برای این منظور، یک مطالعه توصیفی پیمایشی مقطعی در سال 2018 انجام شد. در مجموع 338 کشاورز گندم کار براساس روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک برای مصاحبه انتخاب شدند. پرسشنامه پژوهش براساس مدل اسپرنزا ( Speranz) طراحی شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و کوهن کاپا تایید شد. نتایج نشان داد که ظرفیت یادگیری در مقایسه با سایر مولفه های تاب آوری معیشتی از وضعیت بهتری برخوردار می باشد. با این حال، کمتر از نیمی از شرکت کنندگان (44.51) از خود سازماندهی کافی برخوردار نبودند. بر اساس یافته ها، چارچوبی که برای اندازه گیری تاب آوری معیشت پیشنهاد شده است، دیدگاه جامعی دارد و می تواند تمام جوانب تاب آوری معیشتی را اندازه گیری کند. بنابراین، توصیه می شود از این چارچوب در تحقیقات مربوط به این حوزه استفاده شود. علاوه بر این، مشخص شد که تاب آوری معیشتی در برابر تغییرات آب و هوایی تحت تاثیر جنسیت، وضعیت تاهل، سن و سطح تحصیلات می باشد. از این رو  به برنامه ریزان محلی و مقامات ذیربط توصیه می شود هنگام تهیه برنامه های تاب آوری معیشتی در منطقه، این چارچوب را در نظر بگیرند و برنامه های خود را براساس آن طراحی کنند.