اثرات حفاظتی نانواکسید روی بر اسپرماتوژنز Ratهای نر بالغ تیمار شده با پاکلی تاکسل

داروی پاکلی تاکسل در شیمی درمانی جهت درمان سرطان‌های سینه، تخمدان، ریه، مثانه، پروستات و بیضه استفاده می‌شود. به منظور کاهش اثرات سوء این دارو و با توجه به نقش آنتی‌اکسیدانی و ضد التهابی نانواکسید روی، اثرات حفاظتی آن بر اسپرماتوژنز Ratهای نر بالغ تیمار شده با پاکلی تاکسل مورد بررسی قرار گرفت.

تعداد 18 سر Rat نر بالغ نژاد Wistar با میانگین وزن 250 گرم تحت رژیم غذایی استاندارد (پلت) به طور تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند. به ترتیب گروه شاهد با نرمال‌سالین، گروه مورد 1 با پاکلی تاکسل با دز 3 میلی‌گرم/کیلوگرم و گروه مورد 2 با پاکلی تاکسل به اضافه‌ی نانو اکسید روی با دز 5 میلی‌گرم/کیلوگرم تیمار شدند. 48 روز پس از تیمار، پس از مرگ بدون درد با CO2 و تشریح، نمونه‌ی خون و بافت بیضه‌ی Ratها استخراج شد. اندازه‌گیری مقدار تستوسترون، Luteinizing hormone (LH) و Follicle-stimulating hormone (FSH) انجام شد. رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین- ایوزین لام‌ها و شمارش سلول‌های زایای جنسی با انتخاب تصادفی نمونه‌ها در چند میدان دید صورت گرفت. سپس، داده‌ها با استفاده از آزمون One-way ANOVA و آزمون Duncan بررسی و 05/0 > P به عنوان سطح معنی‌داری تفاوت‌ها در نظر گرفته شد.

تغییرات میانگین سطح سرمی تستوسترون، FSH، LH، سلول‌های اسپرماتوگونی A و B، اسپرماتوسیت و اسپرماتید، ضخامت لایه‌ی ژرمینال و قطر لوله‌ی سمینی‌فروس در گروه تیمار شده با پاکلی تاکسل کاهش معنی‌داری نسبت به گروه شاهد نشان داد. این شاخص‌ها در گروه تیمار شده با پاکلی تاکسل به اضافه‌ی نانواکسید روی نسبت به گروه پاکلی تاکسل افزایش معنی‌داری را نشان داد.

مصرف پاکلی تاکسل با کاهش تعداد سلول‌های جنسی، سبب کاهش یا توقف اسپرماتوژنز می‌گردد. استفاده از نانواکسید روی به عنوان عامل حفاظتی و آنتی‌اکسیدان قوی، می‌تواند اثر منفی پاکلی تاکسل بر فرایند اسپرماتوژنز را مهار کند یا بهبود بخشد