تاثیر شوری آب آبیاری بر میزان رشد و زنده مانی کرم خاکی (E. fetida)

به منظور بررسی تاثیر شوری آب آبیاری بر میزان رشد و زنده مانی کرم خاکی گونه Eisenia fetida، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار در آزمایشگاه شیمی علوم خاک دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان اجرا شد. انواع مختلف آب بکار برده شده در این پژوهش شامل: آب مقطر و آب های شور تهیه شده با نمک NaCl با هدایت الکتریکی (EC)  6،4،2 و8 دسی زیمنس بر متر بود. آزمایش در ظروف پلاستیکی با بستر کود دامی که در یک محفظه اقلیمی با 16 ساعت نور و 8 ساعت تاریکی در دمای 25 درجه سانتی گراد بمدت 42 روز نگه داری شدند انجام شد. درصد زنده ماندن و تغییر وزن کرم های خاکی در طی 3 و 15، 21، 33، 27، 39، 42 روز بعد از قرار دادن کرم های خاکی در ظروف پلاستیکی تعیین شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که سطوح مختلف شوری با گذشت زمان بر درصد زنده ماندن و تغییر وزن کرم های خاکی، تاثیر معنی داری در سطح احتمال یک درصد داشته است. با افزایش میزان شوری، درصد زنده ماندن کرم های خاکی کاهش یافت، بطوری که بیشترین کاهش در طی 42 روز در تیمار EC8 (آبیاری با آبی با EC 8 دسی زیمنس بر متر) به میزان 32/8 درصد مشاهده شد. همچنین، با گذشت زمان تغییرات وزن کرم های خاکی با افزایش شوری آب آبیاری بیشتر مشهود بود، بطوری که کاربرد آب باEC  8 دسی زیمنس بر متر در طی 15روز موجب کاهش وزن کرم های خاکی به میزان 73/12 درصد گردید درحالی که همین میزان شوری در پایان 42 روز، موجب کاهش وزن کرم های خاکی به میزان 67/67 درصد شده است. میزان LC50 برای مرگ و میر بعد از 27و 42 روز به ترتیب 5/7 و 31/4 دسی زیمنس بر متر و میزان EC50 برای رشد به ترتیب 94/7 و 82/6 دسی زیمنس بر متر  بدست آمد.