بررسی شاخص اصلاح شده سرزمین در ارزیابی تناسب سرزمین و تصحیح روابط آن

در ارزیابی تناسب سرزمین با روش پارامتریک، شاخص سرزمین (LI) باید با توجه به مقدار عددی محدودکننده ترین ویژگی یا همان درجه کمینه (Rmin) اصلاح شود و بعد از آن، کلاس تناسب تعیین گردد. توابعی که به منظور اصلاح شاخص سرزمین ارایه شده اند، از دیدگاه ریاضی باید در همه نقاط دارای پیوستگی باشند تا سبب از دست رفتن برخی از اعداد و پیرو آن از دست رفتن کلاس تناسب مربوط به آن اعداد نشوند. روابط ارایه شده توسط سایس، در نقطه مرزی برای رده N (نامناسب) پیوسته نیستند. بنابراین، استفاده از روابط ارایه شده برای کلاس های N1 و N2 تا حد زیادی می تواند گمراه کننده باشد؛ چرا که توانایی جداسازی کلاس های N1 و N2 را ندارند و در محاسبه این کلاس ها به شدت با مشکل همراه هستند. هدف از این پژوهش ارایه روابط جدیدی است که هم شرط پیوستگی را دارا باشند و هم نتایج حاصل از این روایط در دامنه تعریف شده برای دو کلاس N1 و N2 قرار گیرند. بنابراین، نخست توابع ارایه شده سایس از نظر ریاضیاتی مورد بررسی قرار گرفتند و تصحیح های مورد نیاز انجام شد. سپس با شبیه سازی عددی، نتایج حاصل بررسی و مقایسه گردیدند. یافته ها نشان دادند برای کلاس های N1 و N2 توابع تصحیح باید به ترتیب به صورت 314/0×(2/0- LQSI) + 5/12 و LSI 5/0 برای روش خیدیر و 313/0×(002/0- LSI) + 5/12 و LSI 5/0 برای روش استوری باشند تا هم پیوستگی توابع تصحیح برای همه کلاس ها برقرار باشد و هم شاخص اصلاح شده تناسب سرزمین در دامنه تعریف شده برای هر کلاس قرار گیرد. دستاوردهای دو میلیون بار شبیه سازی نیز درستی توابع به دست آمده را تایید نمودند. بنابراین پیشنهاد می گردد در تعیین کلاس های N1 و N2 به جای روابط سایس، از روابط ارایه شده در این پژوهش استفاده شود.