تاثیر روش های پوشش دهی نانوذرات دی اکسید سیلیکون بر بهبود شار حرارت بحرانی

در این مطالعه از دو روش پوشش دهی نانوذرات دی اکسید سیلیکون (2SiO)، جوشش استخری و الکتروفورتیک، جهت افزایش شار حرارت بحرانی نوار های استیل مورد استفاده قرار گرفته است. در هر یک از این دو روش، پوشش دهی در مدت زمان 20، 40 و 60 دقیقه با ثابت نگه داشتن سایر پارامتر ها انجام شده و  با بررسی تصاویر SEM و EDS گرفته شده، زاویه تماس اندازه گیری شده است. با استفاده از این دو روش، سطوح آب دوست و فوق آب دوست ایجاد شده، منحنی جوشش و شار حرارت بحرانی محاسبه شده و با روابط تجربی و تحلیلی موجود مقایسه گردید. نتایج نشان داد که زاویه تماس برای سطوح پوشش دهی شده به روش جوشش استخری کم تر از روش الکتروفورتیک است و در نتیجه شار حرارت بحرانی به مقدار قاب ل توجهی افزایش می یابد. هم چنین مقایسه نتایج شار حرارتی بحرانی حاضر با نتایج تجربی که تابعی از خواص سطح می باشند، هم خوانی بهتری را نشان داد.