بررسی تغییرات فصلی ضریب زوال آلودگی رودخانه بابلرود

در مطالعه حاضر، توان خودپالایی و مقادیر ضریب زوال آلودگی رودخانه بابلرود بر اساس اندازه گیری های میدانی پارامترهای کیفیت آب شامل DO، BOD، pH، EC، نیترات، فسفر و درجه حرارت در دو فصل پاییز و زمستان از سال 1397 به همراه شبیه سازی با کاربرد مدل QUAL2Kw مورد مطالعه قرار گرفته است(برای مشاهده نتایج بهار و تابستان به [18 و 19] مراجعه شود). بر اساس نتایج، میانگین اکسیژن محلول بابلرود در تمامی فصول بجز تابستان بین 55/6 تا 65/7 و در تابستان برابر با 93/5 میلی گرم در لیتر به ثبت رسید. همچنین میزان متوسط BOD در فصل تابستان برابر با 17/3 و در سایر فصول بین17/2 تا 93/2 میلی گرم در لیتر اندازه گیری شد. مقادیر ضریب زوال بابلرود نیز بر اساس داده های میدانی و کاربرد مدل QUAL2Kw در فصل تابستان 5/5 و در بقیه فصول نیز بین 5/0 تا 4 در روز برآورد شد. با توجه به نمودار اکسیژن محلول در روش استریتر فلپس[4] افت اکسیژن محلول در فصل بهار و پاییز در این رودخانه مشاهده نشد، در زمستان افت اکسیژن محلول ناچیز و مقدار آن 5/6 میلی گرم در لیتر و در تابستان 7/5 میلی گرم در لیتر ثبت شد.