تبیین مولفه های خوانش مسیریابی در شرایط الزام به تخلیه اضطراری ساختمان ها مورد مطالعاتی: مجموعه خدماتی، تجاری و فرهنگی «ایران مال»

شناخت مولفه های تسهیل کننده مسیریابی در زمان تخلیه اضطراری یک ساختمان، (به واسطه وقوع حوادثی نظیر آتش سوزی گسترده، زلزله و بمب گذاری و یا بمباران های هوایی...)، از مهم ترین چالش هایی است که می تواند معماران طراح ساختمان را درگیر خود سازد. تجربه نشان داده است این مسئله به ظاهر ساده، چالش های جدی را برای طراحان ساختمان ایجاد می کند. جدید بودن دانش طراحی پایدار ساختمان ها به منظور تخلیه اضطراری موثر در شرایط بحرانی (غالبا با در زمان آتش سوزی گسترده در ساختمان و یا زلزله، بمب گذاری و...) در ایران و تفاوت با پژوهش های پیشین به علت اضافه شدن فاکتور هراس حرکتی فردی و جمعی که ناشی از عاملی است که منجر به اعلام فرآیند تخلیه اضطراری ساختمان شده است، اهمیت پژوهش حاضر را اثبات می نماید. در این مقاله از روش تحقیق کیفی- مشاهدات- ثبت وقایع استفاده شده، این روش بر اساس مشاهده، ثبت و استنتاج داده های رفتاری افراد در هنگام تخلیه اضطراری ساختمان شکل گرفته است. یافته های مستخرج از پژوهش خروج اضطراری از یک ساختمان را به چهار فاکتور اصلی، «تبعیت از حرکت اصلی توده حاضر در ساختمان»، «بازگشت و خروج از ساختمان صرفا از همان مسیری که فرد وارد ساختمان شده است»، «تبعیت از علایم خروج اضطراری» و درنهایت «درنگ، درماندگی و یا انتظار» برای فرارسیدن منوط می کند. با کمک این راهکارها و کشف آن چه انسان ها در حین مسیریابی اضطراری به آن توجه دارند، می توان به اصول طراحی صحیح مسیر تخلیه خروج اضطراری ساختمان دست یافت.