اثر کودهای زیستی قارچی و باکتریایی بر تغییرات بیوشیمیایی و مولکولی گیاه نخود آلوده شده به بیماری پژمردگی فوزاریومی
پژمردگی فوزاریومی ناشی از Fusarium oxysporum f.sp. ciceris یکی از مهم ترین و مخرب ترین بیماری های نخود در ایران می باشد. در این تحقیق اثر کودهای زیستی نیتروکسین و قارچ-ریشه در القا مقاومت نخود ایرانی (رقم ILC482) تحت تنش با بیمارگر ایجادکننده پژمردگی بررسی شد. تغییرات در میزان تعدادی از آنزیم های آنتی اکسیدانی و تجزیه وتحلیل بیان ژن های کیتیناز و سوپراکسید دیسموتاز به ترتیب با استفاده از روش های طیف سنجی و بیان ژن در زمان واقعی مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین میزان فنل (91/3 میلی گرم بر وزن تر) و پروتئین کل (29/50 میلی گرم بر میلی لیتر) به ترتیب در تیمارهای نیتروکسین و قارچ ریشه مشاهده گردید. بیشترین میزان تغییرات هر سه آنزیم مربوط به تیمار قارچ-ریشه در بازه زمانی 72 ساعت بعد از آلودگی بود. همچنین، مقایسه میانگین داده های بیان ژن، افزایش حداکثری نسخه برداری هر دو ژن را در بازه زمانی 72 ساعت بعد از آلودگی نشان داد. با توجه به نتایج حاصل، نتیجه گیری میشود که کودهای زیستی، مقاومت گیاه به بیماری را از طریق تغییر در میزان فعالیت های بیوشیمیایی و تغییر در سطح بیان ژن های درگیر مقاومت، افزایش می دهد.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.