بررسی تاثیر افزودنی های زئولیت و سپیولیت بر تغییرات مدول الاستیسیته و هدایت هیدرولیکی خاک های رس دار با تاکید بر ریزساختار خاک

تثبیت و به سازی خاک یکی از روش های موثر در بهبود رفتار خاک در مهندسی ژیوتکنیک است. امروزه علاوه بر تثبیت کننده های متعارف سیمانی و آهکی، از مواد شیمیایی طبیعی معدنی نیز برای اصلاح خواص نامطلوب خاک استفاده می شود. در این پژوهش از زیولیت و سپیولیت به عنوان دو ماده افزودنی برای تثبیت خاک های ماسه رسی و رس ماسه دار و تاثیر آن بر مدول الاستیسیته و هدایت هیدرولیکی خاک استفاده شده است. به این منظور آزمایش مقاومت فشاری تک محوری روی خاک های تثبیت نشده و تثبیت شده با افزودنی های مذکور در درصدهای 5، 10، 15، 20 و 25 و زمان های آنی (بلافاصله پس از اختلاط)، 7، 14 و 28 روز انجام شده و مدول الاستیسیته در شرایط مختلف آزمایش تعیین شده است. آزمایش نفوذپذیری نیز به دلیل بررسی اثر این دو افزودنی در درصدهای مختلف و زمان آنی انجام شده است. هم چنین به دلیل بررسی نحوه تاثیر مواد افزودنی بر ریزساختار خاک، عکس برداری SEM برای خاک تثبیت نشده و تثبیت شده با هر دو افزودنی در زمان عمل آوری 28 روز انجام شده است. نتایج نشان می دهد میزان افزایش مدول الاستیسیته در تثبیت با سپیولیت نسبت به زیولیت بیش تر است. به علاوه در هر دو افزودنی بیش ترین میزان افزایش مدول الاستیسیته مربوط به 25 درصد افزودنی و زمان 28 روز است. هم چنین میزان نفوذپذیری با افزایش هر دو افزونی کاهش می یابد به طوری که این میزان کاهش در سپیولیت بیش تر از زیولیت است. بررسی تصاویر SEM معرف تغییر در ریزساختار خاک در نتیجه افزودنی های مذکور است. نتیجه این که  تغییرات مدول الاستیسیته و هدایت هیدرولیکی خاک را می توان به وقوع واکنش های شیمیایی در کنار تغییرات فیزیکی نسبت داد.