ارزیابی پایدارسازی گود به روش ساخت از بالا در کنترل تغییر شکل دیواره های گود بر اساس بررسی های عددی و میدانی

جابه جایی زمین ناشی از حفاری در محدوده شهری، همواره با چالش های جدی از دیدگاه ژیوتکنیکی و سازه ای مواجه بوده است. در این زمینه آسیب دیدگی ساختمان ها و تاسیسات مجاور گود به دلیل تجاوز مقادیر تغییر شکل زمین از محدوده مجاز، خسارات جبران ناپذیری را به همراه دارد. بنابراین پیش بینی حرکت زمین مجاور گود در طراحی ها اهمیت ویژه ای دارد و طراحی سیستم مهاری گود، کنترل تغییرشکل جانبی دیواره گود و نشست سطح زمین  امری اجتناب ناپذیر است. این پژوهش، به بررسی پایدارسازی گود از دیدگاه تغییرشکل با استفاده از سازه اصلی به روش ساخت از بالا و بر اساس پروژه ای واقعی می پردازد. برای این منظور، مراحل اجرا در روش ساخت از بالا به صورت مقطعی و با استفاده از دوربین توتال استیشن مورد پایش قرار گرفته و داده های حاصل از ابزارسنجی گود، بر اساس روش های آماری تحلیل شده است. در این رابطه مدل سازی مراحل مختلف پایدارسازی گود با استفاده از نرم افزار المان محدود آباکوس [1] انجام شده و به منظور صحت سنجی و پیش بینی روند تغییرشکل ها، کالیبراسیون مدل عددی بر اساس نتایج حاصل از پایش های میدانی صورت پذیرفته است. در ادامه پارامترهای مختلف سیستم مهاری به منظور بررسی عملکردی، متغیر در نظر گرفته شده و در نهایت با استفاده از 160 مدل عددی، امکان تخمین سختی مورد نیاز سیستم مهاری با توجه به تغییرشکل مجاز، در 4 ساختگاه مختلف و در قالب روابط نمایی ارایه می شود.