اثرهای کشندگی و زیر کشندگی حشره کش های کرومافنوزاید، پیریدالیل و تیودیکارب روی زنبور پارازیتوئید Habrobracon hebetor

زنبور Say Habrobracon hebetor، یکی از مهم ترین پارازیتوییدهای لارو بسیاری از آفات بال پولک دار به ویژه خانواده نوکتوییده است. در این پژوهش، اثرهای کشندگی و زیرکشندگی حشره کش های کرومافنوزاید، پیریدالیل و تیودیکارب روی این زنبور پارازیتویید در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش های زیست سنجی به روش تماسی روی حشرات کامل و اثرهای زیرکشندگی به روش سم شناسی دموگرافیک انجام شد. بنا بر نتایج آزمایش های زیست سنجی، مقادیر LC30 برآورد شده برای کرومافنوزاید و تیودیکارب به ترتیب 43/126 و 24/54  میلی گرم ماده موثر بر لیتر بود. از آن جا که تا سه برابر غلظت مزرعه ای پیریدالیل (2250 میلی گرم ماده موثر بر لیتر) باعث حداکثر 19 درصد مرگ و میر روی حشره شد، مقدار LC30 برای این حشره کش برآورد نشد. در آزمایش اثرهای زیرکشندگی حشره کش ها، زنبورهای ماده در معرض غلظت های LC30 کرومافنوزاید و تیودیکارب و غلظت مزرعه ای پیریدالیل (750 میلی گرم ماده موثر بر لیتر) قرار گرفتند. بنا بر نتایج این آزمایش، تیمارهای حشره کش در مقایسه با شاهد به صورت معنی داری مدت زمان رشد و نمو مراحل مختلف زیستی، باروری و فراسنجه های جدول زیستی را تحت تاثیر قرار دادند. نرخ های ذاتی (r) و متناهی (λ) افزایش جمعیت در تیمارهای حشره کش در مقایسه با شاهد به صورت معنی داری کاهش یافتند. در نهایت، نتایج نشان داد که تیودیکارب بیش ترین میزان سمیت را روی حشرات کامل زنبور پارازیتویید H. hebetor ایجاد کرد؛ درحالی که کرومافنوزاید و پیریدالیل اثرهای سوء کم تری روی زنبور داشتند. در صورت تایید شدن نتایج این پژوهش پس از انجام آزمایش های مزرعه ای، امکان استفاده از پیریدالیل و کرومافنوزاید در برنامه های مدیریت تلفیقی آفت وجود خواهد داشت.