مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات اندام تحتانی زنان و مردان ورزشکار در تکالیف پرش - فرود: مطالعه بازنگری نظام مند

تفاوت در جنسیت می تواند یکی از عوامل خطرزا در آسیب های اسکلتی عضلانی باشد و این تغییرات می تواند در کنترل عصبی عضلانی نقش برجسته تری داشته باشد. هدف از این مطالعه مرور سیستماتیک پژوهش هایی بود که به مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات اندام تحتانی در تکلیف پرش _فرود بین مردان و زنان پرداخته بودند.

جستجوی مقالات به زبان انگلیسی در پایگاه اطلاعات Google ScholarScience direct,PubMed, WOS, Scopus,ProQuest, و Cochrane Library بدون محدودیت زمانی تا سال 2020 با کلیدواژه های مرتبط با "الکترومایوگرافی"، "پرش_فرود"، "جنسیت" انجام شد. معیارهای ورود شامل تحقیقاتی که از نوع مقطعی و به شکل مقایسه بین جنسیت، نمونه ها مردان و زنان ورزشکار بدون سابقه آسیب ورزشی، نوع تکلیف پرش - فرود تک پا و جفت پا و فعالیت الکترومایوگرافی یا زمان بندی فعالیت عضلات اندام تحتانی پیش از فرود و یا پس از تماس با زمین، بودند. برای ارزیابی کیفیت مطالعات انتخاب شده از چک لیست تعدیل شده ای داونز و همکارانش (1998) استفاده شد.

بر اساس معیارهای ورود و خروج در نهایت 8 مقاله از 1018 مطالعه مورد بررسی جامع قرار گرفت. بررسی نتایج مطالعات در زمینه فعال سازی عضلات در مرحله فیدفورواردی و فیدبکی هنگام تکلیف پرش فرود تک پا و جفت پا در ارتفاع های مختلف نشان داد هیچ تفاوتی بین الگوی فعال سازی عضلات زنان و مردان وجود ندارد.

نتایج نشان داد که زنان و مردان الگوهای فعال سازی عضلانی مشابهی را قبل و در طول تکلیف پرش فرود از ارتفاع به نمایش می گذارند، اگر شدت تکلیف ارایه شده متناسب با توان آنها باشد. بنابراین علت آسیب پذیری بیشتر زنان را باید در سایر موارد مانند عوامل بیومکانیکی و هورمونی جستجو کرد. همچنین مشخص شد نوع تمرینات و سطح آمادگی بدنی افراد می تواند بر الگوی فعال سازی عضلات اثرگذار باشد.