جایگاه کهن الگوی اصل مادینه در اشعار شیرکو بیکس

«مام مهین» از جمله کهن الگوهای معرفی شده از سوی کارل گوستاو یونگ، روانشناس سویسی، است که به بخش ناخودآگاه ذهن مربوط می شود. این نمونه ی ازلی نمودهای مثبت و گاه منفی دارد. در فرهنگ آریایی مام مهین (اصل مادینه) معنایی بسیار گسترده دارد و از آن دسته کهن الگوهایی است که با شرایط جغرافیایی و تاریخی و فرهنگی، انتقال آن از خودآگاه به ناخودآگاه اتفاق افتاده است تا مانع از نابودی آن گردد. با توجه به پیشینه ی زن سالاری در فرهنگ آریایی و حضور ایزدبانوان مختلفی از قبیل ناهید و آناهیتا کهن الگوی مام مهین در اشعار شیرکو بیکس به‎عنوان یک شاعر کردزبان که از فرهنگ آریایی تاثیر پذیرفته، نمود یافته است. در این پژوهش، سعی نگارندگان بر آن است تا با استفاده از شیوه تحلیلی- توصیفی و به صورت تبیینی نشان دهند که شیرکو توانسته است هر دو جنبه مثبت و منفی این کهن الگو را در اثر هنری خود آشکار سازد؛ به گونه ای که تصاویر ارایه شده از سوی شیرکو هم به معنای مثبت تمایل داشته و هم در دنیایی از زشتی ها و تیرگی ها نمود یافته است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که شعر شیرکو تصویری روشن، ناب و کامل از مام مهین ارایه داده است که در عین تحمل تمام سختی ها و دردها، قابل ستایش است. این شیوه ی بازنمایی ناشی از نگاه وسیع و تسلط این شاعر کردزبان بر حوزه فرهنگی کردها است که اغلب به گونه ای ناخودآگاه نمایان می شود.