خصوصیات گلدهی و سیستم اصلاح در هفت گونه مریمگلی (spp Salvia) بومی ایران

پیش از شروع هر گونه برنامه اصالحی در گیاهان، لازم است نسبت به رفتار باروری گیاه آشنایی کامل داشت. علیرغم تعداد زیاد گونه مریمگلی در فلور ایران، اطالعات کمی در مورد سیستم اصالحی این جنس وجود دارد. در مطالعه حاضر، خصوصیات گل و سیستم اصالحی هفت گونه مریمگلی کشت شده در طی سالهای 6931 و 6931 مورد بررسی قرار گرفت. فنولوژی گونه ها و برخی از خصوصیات گل ثبت گردید و همچنین گرده افشانی دستی برای ارزیابی باروری گلها انجام گرفت. نتایج نشان داد، تمام گونه ها دارای دوره گلدهی طوالنی 61 تا 16 روز به ترتیب در گونه atropatana. S و virgata. S بودند. بیشترین گرده- افشانی توسط زنبورها و مگسها صورت میگیرد. گونه virgata. S و nemorosa. S دارای حدود 39 % سازگاری با محل رویش جدید بودند. دو گونه atropatana. S و syriaca. S دارای گلهای هترواستیل خامه و پرچم دارای طول متفاوت از نوع morph styled-long بودند. نتایج مربوط به گرده افشانی دستی نشان داد، بیشترین درصد تشکیل بذر در گرده افشانی آزاد با میانگین 19/19 بدست آمد. تشکیل بذر در تیمار ژینوگامی در گونه ها و جمعیتهای مختلف در محدوده 2/69 %syriaca. S تا 5/92 %frigida. S بود. تفاوت در تشکیل بذر تیمارهای ژیتنوگامی گرده افشانی بین دو گل در یک گیاه و اتوگامی خودگشنی خودبخودی به ترتیب در محدوده 99/61-19/2 %و 61/62-31/2 %بود. نتیجه گیری،گونه های مریمگلی مورد مطالعه دگرگشن و نسبتا خودناسازگار هستند. این گونه ها جهت باروری نیاز به حشرات گرده افشان کننده دارند و همبستگی بین میزان خودناسازگاری و ساختار هترومورفی گل مشاهده نگردید.