اثر بازارگرایی صادرات و جهت گیری راهبردی بر عملکرد صادراتی از طریق قابلیت پویای مدیریت دانش

مشکلات ناشی از اقتصاد تک محصولی و تکیه بر درآمدهای نفتی سبب ایجاد اقتصادی متاثر از عوامل خارجی بالاخص درآمدهای ناپایدار نفتی شده است. با این ویژگی اقتصاد ایران، میتوان به اهمیت و نقش صادرات غیر نفتی در کشور پی برد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر بازارگرایی صادرات و جهت گیری راهبردی بر عملکرد صادراتی با نقش میانجی قابلیت پویای مدیریت دانش در صنعت صنایع غذایی می باشد. این مطالعه با استفاده از طرح پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق شرکت های صادراتی صنایع غذایی کلان شهر تبریز به تعداد 135 شرکت می باشد که مدیران بازاریابی این شرکت ها بصورت تمام شمار به عنوان نمونه انتخاب شده است. برای گردآوری اطلاعات متغیر مدیریت دانش از پرسش نامه (ویلار و همکاران، 2014)، جهت گیری راهبردی از پرسش نامه (تیودوسیو و همکاران، 2012)، بازارگرایی صادرات از پرسش نامه (هونگ و قوباخلو، 2013) و عملکرد صادرات از پرسش نامه (مورای و همکاران، 2011) استفاده شده است. پایایی همه متغیرها در دامنه قابل قبول قرار دارند و پایایی کل پرسش نامه برابر با 93/0 می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش کمترین مربعات جزیی و نرم افزار PLS-Graph استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که جهت گیری راهبردی و بازارگرایی صادرات بصورت مستقیم و غیرمستقیم از طریق قابلیت پویای مدیریت دانش بر عملکرد صادرات تاثیر دارد. با استفاده از نتایج تحقیق، پیشنهادهایی جهت بهبود عملکرد صادراتی شرکت های صنایع غذایی ارایه شده است.