بررسی اثر آلودگی شیمیایی ناشی از سمپاشی مزرعه بر رفتار زنبور عسل با استفاده از تکنیک های داده کاوی

سمپاشی های صورت گرفته در مزارع برای مبارزه با آفات از جمله مشکلاتی است که زندگی زنبورهای عسل و عملکرد آن ها را تهدید می کند. بنابراین در پژوهش حاضر شرایط درونی کندو با استفاده از تجهیز آن به حسگرهای ارتعاش، دما، رطوبت و دی اکسیدکربن طی مدت 72 ساعت از زمان سم پاشی مزارع بررسی شد. با توجه به آنالیز ضرایب مل، آفت کش سبب افزایش 100 واحدی شدت در محدوده فرکانسی 1800 تا 2200 هرتز شد. به علاوه با توجه به اطلاعات به دست آمده از دیگر حسگرها، دما تحت شرایط نامساعد (وجود آفت کش پریمیکارب (پریمور) wp50% در فضا) نسبت به شرایط نرمال از 35 به 39 درجه سلسیوس، میزان دی اکسید کربن از 450 به 530 پی پی ام و رطوبت حدود 10 درصد افزایش یافت. به منظور طبقه بندی ویژگی های استخراج شده تحت هر دو شرایط (شرایط آلوده به سموم شیمیایی و شرایط بدون آلودگی) ابتدا با استفاده از آنالیز مولفه های اصلی انتخاب ویژگی صورت پذیرفت و 6 مولفه با حداقل خطای میانگین مربعات 078/0 انتخاب شدند. پس از انتخاب ویژگی ها، طبقه بندی ویژگی های منتخب با استفاده از ماشین بردار پشتیبان با کرنل های مختلف (RBF، خطی، چندجمله ای، کوادراتیک، سیگمویید) انجام شد که کرنل RBF دو شرایط غیرآلوده و آلوده به آفت کش را به ترتیب با 100% و 90% دقت تشخیص داد. به طور کلی از بین حسگرهای مورد استفاده در سامانه هوشمند، حسگر ارتعاش بهترین نتیجه را به منظور تشخیص شرایط نامساعد کندو در بر داشت.