سبک شناسی نثر زنان در دوره قاجار و مشروطه

ادبیات و تاریخ ایران نشان میدهد جامعه زنان در گذشته، در صحنه روایت و ثبت نقش تاریخی خود غایب بوده اند و در این غیبت، قلم به دست مردانی بوده است که به حذف یا تحریف سیمای واقعی زنان در طول تاریخ پرداخته اند. باوجوداین به دوره مشروطه باید با نگاهی دیگر نگریست. دوره ای که همراه با آشنایی با فرهنگ غرب، طرح مطالبات اجتماعی، تلاش برای سوادآموزی، نامه نگاری، روزنامه نگاری و حضور در صحنه های اجتماعی برای زن ایرانی بود؛ بطوری که میتوان آن را آغازگر دوره ای در تاریخ ایران دانست که زنان به طرح مطالبات اجتماعی خود پرداخته اند. در واقع از این دوره بتدریج میتوان شاهد نشانه ‌های حضور زنان در گستره نویسندگی، بویژه در حوزه عمومی و اجتماعی ایران، بود. هدف از این مطالعه بررسی سبک شناسانه نثر زنان در دوره قاجار و مشروطه، به منظور شناخت جایگاه اجتماعی واقعی آنها در این دوره تاریخی است. در این تحقیق گردآوری اطلاعات با استفاده از منابع کتابخانه ای صورت گرفته و تحقیق به روش تاریخی به توصیف و تحلیل داده ها میپردازد. یافته ها نشان میدهد جنسیت، طبقه اجتماعی، سطح تحصیلات و روحیات زنانه بر ویژگیهای سبک شناسانه این آثار تاثیر گذاشته است.