بررسی راه های پرورش معانی در مثنوی معنوی

برای بیان مطالب و مقاصد، تنها داشتن نظر و ایده کافی نیست؛ بلکه برای پرورش معانی و مطالب، باید به دنبال راه و شیوه بیان آن نظر و ایده بود. برای پروردن مطالب و مقاصد، راه ها و الگوهایی هست که نویسنده مطابق مقتضیات و ذوق خود، یک یا چند از آن راه ها را برای پرورش معانی برمیگزیند. مولوی نیز در مثنوی برای پروردن مطالب و معانی، طرح، تشریح و اقناع مخاطب از این راه ها استفاده کرده است. پژوهش حاضر به روش توصیفی تحلیلی این موضوع را در مثنوی بررسی کرده است و به دنبال این است تا به این پرسش پاسخ دهد که مولوی در مثنوی از چه راه هایی برای پرورش مطالب استفاده کرده و نحوه استفاده وی چگونه است؟ نتایج تحقیق حاکی از آن است که مولوی در مثنوی از راه های مختلفی برای پرورش مطالب و ایده های مورد نظر خویش بهره برده است از جمله: تعریف، توصیف، استدلال، بررسی علل و نتایج، مقایسه، تقسیم بندی و مناظره.