بررسی فقهی حضور بانوان در راهپیمایی اربعین

مسئله حضور یا عدم حضور بانوان در فعالیت های سیاسی و اجتماعی، از مسایل مناقشه برانگیزی است که از دیرباز محل بحث فقها بوده است. یکی از این فعالیت ها حضور بانوان در پیادهروی اربعین است. در این زمینه به طور کلی می توان آرای فقها را به سه دسته تفکیک کرد: گروهی حضور بانوان را در راهپیمایی اربعین حرام می دانند. در مقابل، گروهی قایل به جواز حضور بانوان در این مراسم، و دسته سوم قایل به رجحان حضور بانوان در پیادهروی اربعین هستند. این پژوهش با روش توصیفی  تحلیلی و به صورت اسنادی، ادله قایلین سه دیدگاه را ارزیابی و نقد کرده است. یافته های پژوهش حاکی از این امر است که دلیل قاطع و خدشه ناپذیری بر عدم مشروعیت حضور بانوان در مراسم اربعین در دست نیست. همچنین دلایلی وجود دارد که جواز را به عنوان حکم اولی تایید می کند. نتیجه اینکه در صورت عروض عناوین ثانوی بر حضور زنان در راهپیمایی اربعین همچون وقوع در مفسده، حکم ثانوی، حرمت است و در صورت عروض عنوان ثانوی همچون وجوب حفظ عزت مسلمانان و جامعه مسلمانان و زنده نگه داشتن مکتب امام حسین (ع)، حکم ثانوی، رجحان حضور بانوان در راهپیمایی است و این رجحان در شرایطی ممکن است تا حد ضرورت و وجوب کفایی پیشروی کند