اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر بهبود انعطاف پذیری روان شناختی و کاهش خود انتقادی در مادران دارای کودکان کم توان ذهنی

مادران کودکان کم توان ذهنی با مشکلات متعدد روان شناختی از جمله انعطاف پذیری پایین و خود انتقادی مواجهه هستند و به نظر می رسد که نیرومندسازی شفقت می تواند آن ها در غلبه بر این نارسایی ها کمک کند. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر بهبود انعطاف پذیری روان شناختی و کاهش خود انتقادی مادران دارای کودکان کم توان ذهنی در یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل انجام شد. جامعه ی این پژوهش شامل کلیه مادران دارای فرزند کم توان ذهنی مشغول به تحصیل در مدارس استثنایی شهرستان قایم شهر بود. 30 مادر دارای فرزند کم توان ذهنی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 n =) و کنترل (15n =) قرار گرفتند. شرکت کنندگان گروه آزمایش در هشت جلسه تحت درمان مبتنی بر شفقت قرار گرفتند و شرکت کنندگان گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. شرکت کنندگان دو گروه آزمایش و کنترل در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و دو ماه پس از مداخله در پرسش نامه ی انعطاف پذیری شناختی و مقیاس سطوح خود انتقادی مورد سنجش قرار گرفتند. تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و بسته ی نرم افزار 22-SPSS انجام گرفت. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت در بهبود انعطاف پذیری روان شناختی و کاهش خود انتقادی در شرکت کنندگان گروه آزمایش نسبت به شرکت کنندگان گروه کنترل اثربخش بود. بنابر این، در زمینه ی طراحی مداخلات موثر در کاهش آسیب های روان شناختی در مادران با کودک کم توان ذهنی می توان از درمان مبتنی بر شفقت برای افزایش انعطاف پذیری روان شناختی و کاهش خود انتقادی بهره مند شد.