بررسی تاثیرات کرونا ویروس بر بازیگران سیاسی با نگرش آینده پژوهی

با توجه به این که بیماری‌های واگیردار اغلب با فضای جغرافیایی کشورها در ارتباط هستند این عامل می‌تواند تحت عنوان علم جغرافیای سیاسی مورد بررسی قرار گیرد؛ زیرا فضای جغرافیایی و کنش‌های انسانی از مهم‌ترین عوامل تشکیل دهنده این علم محسوب می‌گردند که بیماری کویید 19 نیز در ارتباط مستقیم با این دو عامل قرار دارد و از قدرت تاثیرگذاری بالایی بر فضاهای جغرافیایی از منظر سیاست داخلی و خارجی داشته است. مقاله حاضر به بررسی پیامدها و آینده تاثیرات شیوع کرونا بر وضعیت نظام‌های سیاسی و راهبرد‌های پیش‌روی بازیگران در برابر سناریوهای مختلف پرداخته است. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و نوع روش پژوهش توصیفی – تحلیلی است. روش گردآوری داده‌ها و اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای، اسنادی و پیمایشی است؛ که در آن از نظرات 10 نفر از متخصصین جغرافیای سیاسی، ژیوپلیتیک و علوم سیاسی بهره گرفته شده است. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها مبتنی بر تکنیک‌های آینده‌پژوهی از جمله تحلیل تاثیرات متقابل است. در این تحقیق برای 5 عامل کلیدی مجموعا 25 حالت (عدم قطعیت) در نظر گرفته‌ شده است. نتایج به‌دست‌آمده از نرم‌افزار سناریو ویزارد نشان می‌دهد که 7 سناریو با سازگاری قوی و محتمل، 386 سناریو با سازگاری ضعیف و 96 سناریوی ناسازگار پیش‌روی آینده تاثیرات شیوع ویروس کرونا بر وضعیت نظام‌های سیاسی وجود دارد، درمجموع 38.1 درصد وضعیت مطلوب و 50 درصد نیز وضعیت نامطلوب داشته‌اند. از 7 سناریوی محتمل، سناریوهای 6 و 7 دارای وضعیت مطلوب، سناریوهای 1، 2 وضعیت نامطلوب داشته‌اند و سناریوهای 5.4.3 نیز دارای وضعیت بینابینی بوده‌اند. در بخش آخر راهبرد‌های پیشنهادی برای بازیگران برای حالت‌ها و سناریوهای پیش‌رو عبارت بودند از: بهبود و تقویت ساختارهای سیاسی و مناسبات داخلی و خارجی بازیگران برای آینده مطلوب، تعدیل مسئولیت‌های بازیگران و مناسبات داخلی و خارجی آن‌ها برای شرایط تداوم وضعیت موجود، بازآفرینی و بازساخت برای حالت نیمه بحرانی، تغییر و جایگزینی نظام سیاسی جدید در صورت اتفاق افتادن شرایط بحرانی.