دانشگاه کارآفرین؛ آموزش عالی پایدار و منسجم اهرمی در مسیر توسعه پایدار

امروزه توسعه پایدار برای جوامع به آرمان و چالشی بزرگ بدل شده است، تحقق این آرمان در بخش آموزش عالی به عهده دانشگاه ها می باشد، و بدون شک نقش دانشگاه در توسعه پایدار انکارناپذیر است. دراین بین، ظهور دانشگاه کارآفرین پاسخی به اهمیت روزافزون دانش در نظام ملی و منطقه ای نوآوری و ادراک جدید از دانشگاه است؛ یعنی نهادی که عامل توسعه، انتقال دانش و فناوری، و منبع اختراعات خلاقانه به شمار می رود، و ازلحاظ اقتصادی باصرفه است. بنابراین پژوهش حاضر باهدف تبیین و بررسی مدل دانشگاه کارآفرین در جهت دست یابی به توسعه پایدار، در دانشگاه های استان مازندران به اجرا درآمده است. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی است و ازنظر ابزار گردآوری اطلاعات، توصیفی به شمار می‎رود. ابتدا پس از بررسی ادبیات نظری و انجام مصاحبه با خبرگان، پرسشنامه اولیه‎ای طراحی و شاخص های اساسی مدل دانشگاه کارآفرین استخراج شد. سپس به کمک تکنیک دیمتل فازی، روابط علی میان متغیرها بررسی و درنهایت جهت طراحی الگو ساختاری تحقیق از رهیافت مدل سازی ساختاری تفسیری مبتنی بر دیمتل-فازی (FDISM) استفاده شد. نتایج نشان داد که از میان شاخص های موردبررسی پنج متغیر نقش علی و پنج متغیر نیز نقش معلولی دارند، یافته های تکنیک وزن دهی فازی نشان داد، از میان شاخص های موردبررسی، شاخص چشم انداز، ماموریت و استراتژی در دانشگاه دارای بیشترین وزن و اهمیت است. هم چنین رهیافت FDISM نشان داد که متغیرها در هفت سطح طبقه بندی شدند، که دراین بین متغیر چشم انداز، ماموریت و استراتژی در دانشگاه، رهبری در دانشگاه و ساختار و طرح سازمانی در دانشگاه به عنوان عوامل زیربنایی و دارای قدرت نفوذ بیشتری هستند.