تاثیر تمرینات تکلیف دوگانه بر کنترل پاسچر نشست وبرخاست زنان سالمند با سابقه افتادن

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات تکلیف دوگانه شامل تمرینات تعادلی نشستن و برخاستن و تمرین شناختی بر کنترل وضعیت نشستن و برخاستن در زنان سالمند بود. 15 زن سالمند، به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (7 نفر) و آزمایش (8 نفر) قرار گرفتند. پروتکل تمرین شامل تمرینات ترکیبی (شناختی-تعادلی) در گروه آزمایش و تعادلی در گروه کنترل بود. کنترل پاسچر توسط آزمون میدانی برگ و آزمون زمان برخاستن و رفتن ارزیابی شد. همچنین دامنه و سرعت نوسانات قامتی در جهت قدامی-خلفی و جانبی داخلی حین نشست وبرخاست با استفاده از دستگاه صفحه نیرو با فرکانس 100 هرتز در پیش آزمون و پس آزمون ارزیابی شد. از آزمون تی همبسته و مستقل، ویلکاکسون و یومن ویتنی در سطح معنی داری 0/05≥P استفاده شد. تفاوت معنی داری در نتایج آزمون برگ و دامنه تغییرات و سرعت تغییرات مرکز فشار در جهت قدامی خلفی و میانی-داخلی در گروه آزمایش، قبل و پس از آزمون مشاهده شد. بر اساس نتایج، تمرینات تعادلی به شیوه ترکیبی باعث بهبود تعادل عملکردی و کاهش نوسانات قامتی و متعاقب آن کنترل پاسچر نشست وبرخاست و کاهش خطر سقوط در سالمندان می شود.