تاثیر سه مدل تمرین تداومی با شدت متوسط، شدید و تناوبی شدید بر بیان ژن IGFBP1 در بافت کبد رت های نر نژاد ویستار

با توجه به اهمیت پیش گیری از بیماری های کبدی و نیز فقدان اطلاعات کافی در خصوص تاثیر تمرین های ورزشی بر بیان ژن IGFBP1، هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر سه مدل تمرینی بر بیان ژن IGFBP1 در بافت کبد رت های نر نژاد ویستار بود.

در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار 8 هفته ای با میانگین وزنی 33±237 گرم به طور تصادفی به 4 گروه کنترل، تمرین هوازی با شدت متوسط (MIT)، تمرین هوازی شدید (HIT)، تمرین هوازی تناوبی شدید (HIIT) تقسیم شدند. برنامه های تمرینی در گروه های تجربی به مدت 8 هفته و 5 روز در هفته انجام شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، نمونه برداری از بافت کبد انجام گرفت. بیان ژن IGFBP1 در بافت کبد با روش PCr تعیین شد.

یافته ها: 

بیان ژن IGFBP1 در هر یک از گروه های ورزشی مورد مطالعه در مقایسه با گروه کنترل، به طور معنی داری افزایش یافت (001/0=p). در مقایسه سه مدل تمرین مشخص گردید که بیان ژن IGFBP1 در گروه HIIT نسبت به سایر گروه های تمرینی افزایش معنی داری داشته است (001/0=p).

هر سه شیوه تمرینی توانست با بهبود بیان ژن های مورد مطالعه، تغییرات مطلوبی در کاهش پیامدهای ناشی از آسیب بافت کبد ایجاد نماید. با این حال به نظر می رسد که تمرینات HIIT تاثیرات مطلوب تری داشته است، هرچند در این زمینه به تحقیقات بیشتری نیاز است.