کاربرد داده‏ های زمین شیمیایی برای تعیین توان کانه‏ زایی گرانیتوییدهای محدوده حنار به عنوان بخشی از پلوتونیسم ترشیر در بلوک لوت (خاور ایران)

توده آذرین درونی حنار در 155 کیلومتری جنوب بیرجند و در خاور بلوک لوت رخنمون دارد. از دیدگاه ترکیبی، این توده ترکیب تونالیت، گرانودیوریت، کوارتزدیوریت و دیوریت دارد. این سنگ‌ها به‌صورت استوک و دایک در توالی آتشفشانی (بازیک تا حد واسط) رخنمون‌یافته در این محدوده نفوذ کرده‌اند. سنگ‏‌های گرانیتویید‏‌ی حنار متاآلومین و از نوع I با سرشت کالک‏‌آلکالن هستند و ویژگی‌های زمین‌شیمیایی مرز فعال قاره‏‌ای را به نمایش می‏‌گذارند. ازآنجایی‌که این توده آذرین درونی گرانیتویید نوع I است و ماگما حالت اکسیدی (مگنتیتی) داشته است، زایش کانسار‏‌های قلع و تنگستن از این توده آذرین درونی ناممکن است. همچنین، نسبت‏‌های کم Sr/Y، V/Sc و جایگیری نمونه‏‌های بررسی‌شده در محدوده‏‌های عقیم نمودار‏‌های تمایز توده‌های آذرین درونی زایا از نا‏‌زایا، عقیم‌بودن این توده آذرین درونی از دیدگاه زایش کانسار‏‌های مس پورفیری را نشان می‌دهند. میزان کم تکامل‌یافتگی ماگما و نیز موقعیت نمونه‏‌های بررسی‌شده در نمودار‏‌های ارزیابی توان کانه‏‌زایی آهن نشان‌دهنده توان بالای این توده آذرین درونی (بخش دیوریتی) در پیدایش کانسار‏‌های آهن است. رخداد کانه‏‌‏‌زایی آهن (به‌صورت رگه‏‌ای) در ارتباط با این توده آذرین درونی نیز این نکته را تایید می‌کند.