تاثیر مدل ذهنی بر نوآوری باز در بخش تولیدی صنعت ورزش ایران با نقش میانجی مدیریت استعداد

در عرصه تجارت بسیاری از تولید کنندگان برای تولید محصول های خود تلاش می کنند. با توجه به این موضوع، هدف از این پژوهش تعیین تاثیر مدل ذهنی بر نوآوری باز در بخش تولیدی صنعت ورزش ایران با نقش میانجی مدیریت استعداد می باشد. روش پژوهش همبستگی به شیوه معادلات ساختاری، بر اساس زمان حال نگر، از نظر هدف کاربردی، و به لحاظ جمع آوری اطلاعات میدانی می باشد. جامعه آماری شامل مدیران شرکت های تولیدکننده لوازم ورزشی ایران بنا بر آمار اعلام شده از طریق سایت رسمی وزارت صنعت، معدن و تجارت کشور 255 نفر (236 نفر مرد و 19 نفر زن) می باشند. نمونه آماری به روش کل شمار انتخاب شد. ابزار اندازه گیری از سه پرسشنامه مدل ذهنی سعیدی (1399)، مدیریت استعداد فیلپس و روپر (2009) و نوآوری باز رانگوس و درنوسک (2013) استفاده شد. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که مدل ذهنی بر نوآوری باز در بخش تولیدی صنعت ورزش ایران با نقش میانجی مدیریت استعداد تاثیر دارد. بنابراین مدیران با استفاده از مدل ذهنی و مدیریت استعداد به نوآوری باز دست پیدا می کنند. لذا پیشنهاد می شود که مدیران شرکت های ورزشی در اجرای تولید محصول های ورزشی بتوانند از مدیریت استعداد برای کارکنان خود استفاده بهینه کنند، تا با کمک مدل ذهنی مناسب و توانا به نوآوری باز دست پیدا کنند.