نقش تنظیم هیجان و تاب آوری تحصیلی در پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تنظیم هیجان و تاب آوری در پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانش آموزان بود. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری کلیه ی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه پایه ی دهم رشته های انسانی و تجربی (305N=) بودند که در نیمسال دوم سال تحصیلی 97-1396 در شهرستان شبستر مشغول تحصیل به بودند. از این جامعه، نمونه ای به حجم 100 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های فرسودگی تحصیلی برسو، پرسشنامه تنظیم هیجان گروس و جان، پرسشنامه تاب آوری تحصیلی سامویلز استفاده شد. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحلیل رگرسیون نشان داد که مولفه های تنظیم هیجان و تاب آوری تحصیلی 1/37 درصد از کل واریانس های فرسودگی تحصیلی را در دانش آموزان تبیین می کنند. نسبت F نیز نشان داد که پیش بینی فرسودگی تحصیلی بر اساس تنظیم هیجان و تاب آوری تحصیلی معنادار است (001/0P=)؛ بنابراین با توجه نتایج بدست آمده، برنامه ریزی دراز مدت جهت افزایش این دو متغیر گام مهمی در پیشگیری از فرسودگی تحصیلی دانش آموزان خواهد داشت.