پاسخ های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهان توتون تراریخت AtEXPA1 به تنش خشکی

تنش خشکی یکی از مخرب ترین تنش های غیر زنده محسوب می شود. اکسپنسین ها پروتئین های بسط دهنده دیواره سلولی هستند که قادرند دیواره سلولی را تحت روشی که وابسته به pH می باشد، گسترش دهند. در این مطالعه نسل دوم (T2) گیاهان توتون تراریخت شده با ژن AtEXPA1 در سه لاین تراریخته 2، 4 و 7 و رقم تجاری سامسون به عنوان شاهد از نظر برخی صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی تحت تنش خشکی بررسی شدند. تنش خشکی باعث کاهش صفات محتوای نسبی آب برگ (RWCL) و میزان کلروفیل برگ و همچنین افزایش صفات شاخص هدایت الکتریکی برگ (ELIL)، پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی برگ (MDAL) و میزان پرولین برگ شد. با اعمال تنش و افزایش سطوح تنشی، میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز (CAT)، گایاکول پراکسیداز (GPOX)، آسکوربات پراکسیداز (APOX) و پلی فنل اکسیداز (PPO) در برگ افزایش یافت. در این مطالعه بر اساس صفات بیوشیمیایی، لاین 2 و 7 و بر اساس صفات فیزیولوژیکی، لاین 4 در مقایسه با رقم شاهد توانسته اند با تنش مقابله کنند و نسبت به تنش خشکی رقم متحمل محسوب شوند.