تاثیر ال دوپا و بلوکه کردن گیرنده های دوپامینی بر بیان ژن آروماتاز و غلظت سرمی LH در سندروم تخمدان پلی کیستیک مدل موش های صحرایی

سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) با سطوح بالای آندروژن ها، نسبت LH/FSH، فعالیت پایین آروماتاز و مسیر پیام رسانی دوپامینرژیکی همراه است. در تحقیق حاضر، اثرات ال دوپا و آنتاگونیست های گیرنده دوپامین بر بیان ژن  آروماتاز (Cyp19)  و غلظت سرمی LH در موش های صحرایی مدل PCOS بررسی شد.

بعد از القای PCOS با  استرادیول والرات، موش های صحرایی  PCOS سالین، mg/kg100 ال دوپا یا تزریق همزمان mg/kg10سولپرید، mg/kg 1 SCH23390  و mg/kg 100ال دوپا را دریافت کردند. پنج موش صحرایی سالم در مرحله استروس به عنوان گروه کنترل استفاده شد. غلظت سرمی LH و بیان نسبی ژن آروماتاز با به ترتیب با روش رادیوایمنواسی و ریل تایم PCR اندازه گیری شدند.

میانگین سطوح mRNAی  آروماتاز در هیپوتالاموس و تخمدان گروه PCOS در مقایسه با گروه سالم کاهش معنی دار و میانگین غلظت سرمی LH در گروه PCOS در مقایسه با گروه سالم افزایش معنی دار پیدا کرد. ال دوپا بیان نسبی آروماتاز هیپوتالاموسی و تخمدانی را در مقایسه با گروه PCOS به طور معنی داری افزایش و میانگین غلظت سرمی LH را در مقایسه با گروه PCOS به طور معنی داری کاهش داد. آنتاگونیست های گیرنده های دوپامین شامل سولپرید و SCH23390  اثرات تحریکی ال دوپا بر بیان ژن آروماتاز در هیپوتالاموس و اثرات مهاری آن بر غلظت سرمی هوررمون LH را بلوکه کرد. ولی  سولپرید و SCH23390  اثرات تحریکی ال دوپا بر بیان ژن آروماتاز تخمدانی را مهار نکردند.  

ال دوپا از طریق کاهش ترشح LH و افزایش بیان ژن آروماتاز  ممکن است در کنترل  وضعیت PCOS دخالت داشته باشد.