اثر ضد میکروبی عصاره های اکالیپتوس و ازگیل بر کلبسیلا پنومونیه جداشده از عفونت های ادراری در بیمارستان های رشت

کلبسیلا پنومونیه، پاتوژن فرصت طلب در ایجاد عفونت های بیمارستانی است. امروزه استفاده از داروهای با منشا گیاهی، بر ضد باکتری های با مقاومت دارویی اهمیت ویژه ای یافته است. هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان فراوانی کلبسیلا پنومونیه های تولیدکننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف در جدایه های بالینی شهر رشت و بررسی اثر ضد میکروبی عصاره های اکالیپتوس و ازگیل بر این باکتری ها است.

مواد و روش ها:

 در این مطالعه تعداد 45 جدایه کلبسیلا پنومونیه از عفونت های ادراری جدا شدند. تولید آنزیم های بتالاکتاماز در این جدایه ها به ترتیب از روش دابل دیسک دیفیوژن و دیسک دیفیوژن بررسی شد. وجود ژن های TEM و  SHVبا استفاده از پرایمرهای اختصاصی به روش PCR موردبررسی قرار گرفت، سپس اثر ضد میکروبی عصاره برگ اکالیپتوس و ازگیل بر باکتری های تولیدکننده بتالاکتاماز به روش انتشار از چاهک و تعیین حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) عصاره ها به روش براث ماکرودایلوشن بررسی گردید.

26 جدایه از 45 مورد کلبسیلا پنومونیه جداسازی شده، مولد بتالاکتاماز بودند. پس از انجام PCR (53%) دارای ژن های TEM و  SHVبودند که در این میان به ترتیب 42% و 11% جدایه ژن های TEM و  SHVمثبت بودند. MIC عصاره های آبی و اتانولی اکالیپتوس و ازگیل به ترتیب بین 31-5/17و 250-165 میلی گرم بر میکرولیتر و MBC به ترتیب بین 250-165 و 1000-600 میلی گرم بر میکرو لیتر است.

نتیجه گیری: 

یافته های این مطالعه نشان داد، عصاره های گیاهی اکالیپتوس و ازگیل بر ضد باکتری های مقاوم، خواص ضد میکروبی دارند و می تواند به عنوان یک رهیافت در درمان عفونت های کلبسیلایی بخصوص در درمان عفونت های ادراری مورداستفاده قرار گیرد.