بررسی میزان استرس اضطراب و افسردگی در محیط کار و ارتباط آن با رضایت شغلی در کارکنان سلامت شهرستان فسا در سال 1398

امروزه استرس و رضایت شغلی در محیط کار از مباحث مهم ارگونومی است، این موضوع در مشاغلی مانند کارکنان سلامت که باجان انسان ها سروکار دارند نمود بیشتری پیدا می کند. ازاین رو پژوهش حاضر جهت ارزیابی میزان استرس، اضطراب و افسردگی و رابطه آن ها با رضایت شغلی کارکنان سلامت طراحی گردید.

مواد و روش ها: 

این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی 196 نفر از کارمندان معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی فسا در سال 1398 انجام شد. روش انتخاب نمونه تصادفی ساده بود. اطلاعات از طریق پرسشنامه های افسردگی، اضطراب، استرس (DASS-21) و همچنین پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا جمع آوری شدند. سپس با استفاده از نرم افزار آماری SPSS22 و از آزمون های آماری توصیفی و کای اسکویر برای تعیین فراوانی و برای تعیین ارتباط بین متغیرها با ضریب همبستگی و آنالیز واریانس، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

در این مطالعه مشخص شد که نزدیک به 43، 42 و 37 درصد شرکت کنندگان به ترتیب از سطوح مختلفی از افسردگی، اضطراب و استرس رنج می برند؛ و همچنین بیش از 50 درصد شرکت کنندگان دارای رضایت شغلی از متوسط تا ضعیف بودند. همچنین نتایج نشان می دهد که با افزایش هریک از متغیرهای افسردگی، اضطراب و استرس نمره رضایت شغلی کاهش می یابد.

نتیجه گیری: 

با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد با کاهش استرس، اضطراب و افسردگی شغلی می توان میزان رضایت شغلی کارکنان را افزایش داد که این امر منجر به افزایش بهره وری و کیفیت کار کارکنان می شود.