سبک زندگی و مصرف رسانه ای در سیستان و بلوچستان

توجه به مفهوم سبک زندگی، حاصل چرخش چند دهه اخیر علوم اجتماعی به سمت فرهنگ و نیازهای اساسی فرهنگی است. مصرف رسانه‌ای به ویژه رسانه‌های جدید به عنوان عاملی برای قشربندی سبک زندگی می‌تواند ملاک نظر قرار گیرد. نفوذ فناوری به ویژه رسانه‌ها در زندگی و میزان، کیفیت و شیوه‌های بهره‌مندی از آن می‌تواند به عنوان عاملی برای تمایز سبک‌های زندگی باشد. در این مقاله برآنیم تا با بررسی نیازهای اساسی مادی و نیازهای اساسی فرهنگی در قالب سه شاخص آموزش، فراغت و تفریح، و امنیت با محوریت نوع مصرف رسانه‌ای در هریک از این شاخص‌ها، به بررسی سبک زندگی مردم در این استان بپردازیم؛ در این مقاله رابطه متقابل نیازهای اساسی مادی و فرهنگی بر یکدیگر و نوع مصرف رسانه‌ای مردم در تامین نیازهای اساسی فرهنگی را، به عنوان شاخصی مستقل و اثرگذار برارتقا نیازهای اساسی مادی، بررسی می‌کنیم. اینجا با بررسی نیازهای اساسی فرهنگی چون آموزش، فراغت و امنیت با بهره‌گیری از تکنیک مصاحبه با متخصصان، و با هدف بهبود وضعیت این شاخص‌ها در سیستان و بلوچستان، به رابطه سبک زندگی و مصرف رسانه‌ای توجه شده است. بررسی رفتارهای مصرفی در دوسطح نیازهای مادی و فرهنگی نشان می‌دهد که مردم این منطقه از سطح زندگی ضعیفی برخوردارند و گسترش رسانه‌ها در قالب ابزارهای متنوع منجر به شکل‌گیری فرصت برای مردم این استان نشده است.