بررسی تطبیقی «اتصال جسم طبیعی» در فلسفه اسلامی با مفهوم «میدان» در فیزیک جدید
جسم نزد بسیاری از فیلسوفان یونانی همچون ارسطو و حکمای اسلامی همچون ابنسینا، سهروردی و ملاصدرا پیوسته «متصل» است که البته این دیدگاه، نظر ذرهگرایان را که قایل به گسستگی جسم هستند، نفی میکند. با توجه به اینکه آخرین یافتههای فیزیک جدید نیز با دیدگاه پیوستگی جسم مقارنه دارد، ما در این مقاله برآنیم وجوه تقارن میان دیدگاه غالب در فلسفه اسلامی و فیزیک جدید در خصوص پیوستگی جسم طبیعی را کاوش کنیم. این وجوه عبارتاند از: پیوستگی میدانهای بنیادین طبیعت در مدل استاندارد ذرات بنیادی، وجود حد یا جزء مشترک در مفهوم فلسفی «اتصال» و نیز «میدان» در فیزیک جدید که در قالب انتگرال فوریه یا جمع پیوسته امواج و میدانهای ساده جزیی قابل تبیین است. علاوه بر این در این خصوص نیز بحث خواهد شد که مفهوم خلا کامل (هیچ یا عدم) که بر اساس دیدگاه ذرهگرایی است، هم در فلسفه اسلامی و هم در فیزیک جدید- که در آن خلا موجودی نه تنها خالی بلکه پیوسته و غنی است- طرد میشود.
جسم طبیعی ، اتصال ، خلا ، نظریه میدان ، فلسفه اسلامی ، فیزیک جدید
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.