رابطه بین سلامت سازمانی و مسئولیت پذیری اجتماعی با نقش میانجی خوش بینی تحصیلی در معلمان

مسولیت پذیری اجتماعی به عنوان یک امر مهم و ضروری در سازمان ها محسوب می شود که به موجب آن سازمان ها در فعالیت های خود و در تعاملاتشان با ذی نفعان، به صورت ارادی و داوطلبانه، به دغدغه های محیطی و اجتماعی افراد توجه می کنند. هدف از مطالعه حاضر رابطه بین سلامت سازمانی و مسئولیت پذیری اجتماعی با نقش میانجی خوش بینی تحصیلی معلمان بوده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و از نوع مطالعات کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهر بهشهر در سال تحصیلی 99-98 به تعداد 180 نفر بوده است. نمونه آماری به تعداد 123 نفر و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از سه پرسش نامه‏ استاندارد سلامت سازمانی هوی و فیلدمن (1996)، مسئولیت پذیری اجتماعی کارول (1991) و خوش بینی تحصیلی بیرد و همکاران (2010) استفاده شده است. به منظور تحلیل داده های حاصله، از مدل یابی معادلات ساختاری با کمک روش حداقل مربعات جزیی با استفاده از نرم افزار آماری پی ال اس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین سلامت سازمانی و خوش بینی تحصیلی با مسئولیت پذیری اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد و مقدار 0.308 درصد از مسئولیت پذیری اجتماعی و 0.351 درصد از خوش بینی تحصیلی توسط سلامت سازمانی تبیین می شود و متغیر خوش بینی تحصیلی اثر میانجی بر رابطه بین سلامت سازمانی و مسئولیت پذیری اجتماعی را دارد. هم چنین شاخص های برازندگی مدل حاکی از آن است که مدل ارایه شده از برازش مناسبی برخوردار است.