اثر ژنوتیپ های متفاوت (I/D)ACE و ACTN-3 (R/X) بر بعضی از عوامل آمادگی جسمانی و عملکرد مهارت های حرکتی کودکان پسر 6 تا 8 سال

مقدمه :

شناسایی عوامل موثر بر عملکرد جسمانی و رشد مهارت های حرکتی کودکان می تواند اهمیت فراوانی در مشارکت در فعالیت بدنی، پیشگیری از اضافه وزن و چاقی و همچنین شناسایی و هدایت استعداد های برتر ورزشی کودکان داشته باشد؛ ازاین رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر ژنوتیپ های متفاوت ACE (I/D) و ACTN-3 (R/X)، بر بعضی از عوامل آمادگی جسمانی و عملکرد مهارت های حرکتی کودکان انجام شده است.  

جامعه آماری این پژوهش، شامل همه کودکان پسر مدرسه ای 6 الی 8 ساله از شهر تهران بود که به شکل تصادفی خوشه ای، تعداد 50 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، شامل آزمون های آمادگی جسمانی، آزمون مهارت های حرکتی درشت اولریخ- ویرایش سوم و استفاده از PCR برای تعیین پلی مورفیسم ژن ACE و ACTN-3 بود. داده های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون t مستقل در سطح معناداری P<0.05 تحلیل شدند.

 یافته های پژوهش: 

نتایج نشان داد که کودکان برخوردار از آلل D ژن ACE، (ژنوتیپ DD یا ID)، نسبت به کودکان دارای ژنوتیپ II (P<0.05) و کودکان برخوردار از آلل R ژن ACTN-3 (ژنوتیپ RR یا RX)، نسبت به کودکان دارای ژنوتیپ XX (P<0.05)، قدرت عضلانی بیشتری در دست و پا و همچنین سطح مهارت های حرکتی جابجایی بالاتری دارند؛ اما تفاوت معناداری در عملکرد مهارت های حرکتی توپی (P>0.05) مشاهده نشد.

کودکان برخوردار از ژنوتیپ های DD یا ID ژن ACE و ژنوتیپ های RR یا RX ژن ACTN-3، سطح رشد جسمانی بالاتر و متعاقبا سطح بالاتری در اجرای مهارت های حرکتی جابجایی دارند و در صورت فراهم بودن شرایط محیطی مناسب، این افراد در آینده نیز، به اجرای مهارت های ورزشی در سطوح بالای عملکردی قادر خواهند بود.