بررسی کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی در زنان مبتلا به چاقی مفرط یک سال پس از جراحی باریاتریک

چاقی بزرگ ترین تهدید برای سلامتی انسان در این قرن است و نه تنها منجر به افزایش شیوع بیماری های غیرواگیر همراه چاقی بلکه باعث اختلال در کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در زنان دارای چاقی مفرط پس از عمل جراحی باریاتریک، انجام شد.

مواد و روش ها: 

476 نفر از زنان بالای هجده سال مراجعه کننده به کلینیک چاقی تهران، وارد مطالعه شدند. اطلاعات آنتروپومتریک و آزمایشات بیوشیمی قبل و یک سال پس از جراحی اندازه گیری شد. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسش نامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامتSF-36  استفاده شد.

یافته ها:

 به طور کلی میانگین سنی شرکت کنندگان 10/9±38/7 بود. نمایه توده بدنی قبل از جراحی باریاتریک 6/0±45/1 بود که یک سال بعد به  4/8± 30/2 کاهش یافت (0/001>P). میانگین نمرات متغیرهای آنتروپومتریک و شاخص های متابولیک یک سال پس از جراحی بهبود یافتند. میانگین امتیاز نمرات کیفیت زندگی در بعد سلامت جسمانی از 54/3±227/6 به 63/2±316/6 و در بعد روانی پس از جراحی باریاتریک از 70/9±236/7 به 62/9±  288/6 افزایش یافت (0/001>P). شایان ذکر است میانگین کلی کیفیت زندگی در دو بعد جسمانی و روانی یک سال پس از جراحی در دو گروه اسلیو گاسترکتومی و بای پس معده تفاوت معناداری نداشتند.

نتیجه گیری: 

این مطالعه نشان داد کیفیت زندگی یک سال پس از جراحی چاقی نسبت به قبل از آن بهبود می یابد. این بهبود در تمام شاخص های کیفیت زندگی تفاوتی بین اسلیو گاسترکتومی و بای پس معده نداشت.