اثر افزودن رازیانه و سیاهدانه در جیره قبل و بعد از زایش بر فراسنجه های خونی و آنتی اکسیدانی میش و بره های سنجابی

با توجه به اهمیت دوره انتقال و آثار گیاهان دارویی بر وضعیت آنتی اکسیدانی خون، هدف این مطالعه بررسی اثر استفاده از رازیانه و سیاهدانه در اواخر آبستنی و اوایل زایش بر برخی فراسنجه های خونی و آنتی اکسیدانی میش های سنجابی و بره های آن ها بود. تعداد 36 راس میش با میانگین وزن 8 ± 62 کیلوگرم و میانگین شکم زایش 5/0 ± 5/2 از شش هفته قبل از زایش تا شش هفته پس از زایش به سه گروه آزمایشی تقسیم شدند. تیمارها شامل: 1) گروه شاهد (جیره پایه بدون افزدونی) ، 2) گروه رازیانه (جیره پایه بعلاوه 20 گرم رازیانه در کیلوگرم جیره) و 3) گروه سیاهدانه (جیره پایه بعلاوه 20 گرم در کیلوگرم سیاهدانه) بود. جهت تعیین اثر تیمارها بر فعالیت برخی آنزیم ها و فراسنجه های خونی و همچنین وضعیت آنتی اکسیدانی کل و غلظت مالون دی آلدیید در سرم، نمونه های خون از سیاهرگ وداج میش ها و بره ها اخذ و فراسنجه های مدنظر با استفاده از روش های استاندارد اندازه گیری شد. افزودن رازیانه به جیره در مقایسه با گروه شاهد از کاهش گلوکز خون میش ها در زمان زایش جلوگیری کرد. سیاهدانه سبب افزایش میزان پروتئین کل و آلبومین خون بره های گروه سیاهدانه در مقایسه با شاهد شد (05/0 ˂p). آنتی اکسیدان کل در میش های هر دو گروه (رازیانه و سیاهدانه) افزایش معنی داری نشان داد، اما در بره ها تنها در گروه رازیانه معنی دار شد (05/0 ˂p). میزان مالون دی آلدیید در خون میش ها و بره های گروه سیاهدانه کاهش یافت (05/0 ˂p). فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در بره های گروه رازیانه بیشتر بود (05/0 ˂p). نتایج این مطالعه نشان داد استفاده از دانه رازیانه و سیاهدانه در جیره میش ها در دوره انتقال سبب تغییرات مثبت و معنی دار در برخی فراسنجه های مهم خونی و بهبود وضعیت آنتی اکسیدانی میش و بره های آن ها شد.