شیوع افسردگی در سالمندان در ایران: مرور نظام مند و متاآنالیز

افسردگی یک مشکل شایع در دوران سالمندی است که می تواند سلامت یک سالمند را در معرض خطر قرار دهد. بنابراین، این مطالعه با هدف تعیین شیوع افسردگی در سالمندان ایرانی انجام شد.

این پژوهش با روش مطالعه مرور نظام مند و فراتحلیل در بازه زمانی فروردین و اردیبهشت 1399 انجام شد.  کلیه مقالات مرتبط با شیوع افسردگی در سالمندان ایرانی منتشر شده در 6 پایگاه داده ای و موتور جستجوگر Google Scholar تا پایان اردیبهشت سال 1399 جستجو و ارزشیابی کیفیتی شدند. در این مطالعه، ناهمگنی مطالعات با استفاده از شاخص I2 و احتمال سوگیری در انتشار توسط آزمون Egger و مدل متارگرسیون برای ارزیابی متغیرهای مظنون به ناهمگونی در سطح معناداری 05/0 بررسی شد. در نهایت، تعداد 30 مقاله با نرم افزار CMA تحلیل شدند.

یافته ها: 

بر مبنای مدل تصادفی، شیوع افسردگی در سالمندان در ایران برابر با 15درصد (5/20-8/10 درصد: حدود اطمینان 95%) بدست آمد. بیشترین شیوع در شهر خرم آباد در سال 1392 برابر با 1/82 درصد (1/89-5/71 درصد: حدود اطمینان 95%) و کمترین شیوع در خوی در سال 1395 برابر با 03/0 درصد (9/1-01/0 درصد: حدود اطمینان 95%) محاسبه شد. بین حجم نمونه، سال و شیوع افسردگی در سالمندان ایرانی رابطه معناداری وجود داشت (05/0<P).

شیوع افسردگی در بیش از یک دهم از سالمندان ایرانی رخ می دهد. افزایش شیوع افسردگی در سالمندان در کشور، علاوه بر تحمیل هزینه، نتایج منفی برای آن ها نیز به دنبال دارد. بنابراین، سیاستگذاران و مدیران نظام سلامت باید اقدامات جدی برای کاهش آن بکار گیرند.