مصرف خوراک، گوارش پذیری جیره، ابقای نیتروژن، سنتز پروتئین میکروبی و فراسنجه های خون و شکمبه در گوسفندان تغذیه شده با ساقه ترخون

در این پژوهش تاثیر گنجاندن سطوح متفاوت ساقه خشک گیاه ترخون به جای یونجه و کاه گندم در جیره گوسفند بر مصرف خوراک، گوارش‏پذیری جیره، سنتز پروتئین میکروبی و فراسنجه‏های خون و شکمبه با استفاده از چهار راس گوسفند نر کرمانی با میانگین وزن اولیه 2±45 کیلوگرم و سن تقریبی سه سال در قالب طرح مربع لاتین چرخشی با چهار دوره 21 روزه بررسی شد. جیره‏های آزمایشی شامل: 1- جیره شاهد (بدون ساقه ترخون)، 2- جیره دارای هشت درصد ساقه ترخون، 3- جیره دارای 16 درصد ساقه ترخون و 4- جیره دارای 24 درصد ساقه ترخون بودند. مصرف خوراک و گوارش پذیری ماده خشک، ماده آلی و پروتئین خام جیره در این تحقیق تحت تاثیر تغذیه ساقه ترخون قرار نگرفت. مقادیر نیتروژن مصرفی، نیتروژن دفعی از طریق ادرار و مدفوع، مقدار و درصد نیتروژن ابقاء شده، میزان pH، نیتروژن آمونیاکی، جمعیت کل تک یاخته‏ها و اسیدهای چرب فرار مایع شکمبه نیز تحت تاثیر جیره‏های آزمایشی قرار نگرفتند. با تغذیه سطوح متفاوت ساقه گیاه ترخون، سنتز پروتئین میکروبی و غلظت گلوکز، کل پروتئین، نیتروژن اوره‏ای، تری‏ گلیسیرید و کلسترول خون نیز بدون تغییر باقی ماند. بر اساس نتایج حاصل، از ساقه گیاه ترخون می توان تا 24 درصد ماده خشک جیره به جای یونجه و کاه گندم در تغذیه گوسفندان بدون تاثیر بر تخمیر شکمبه، فراسنجه های خون و مصرف خوراک استفاده کرد.