اثر نسبت های مختلف اسیدهای چرب امگا-6 به امگا-3 جیره بر عملکرد، صفات کیفی تخم، برخی فراسنجه های خونی و تولید مثلی بلدرچین مولد ژاپنی

تاثیر نسبت های مختلف اسیدهای چرب امگا-6: امگا-3 جیره بر عملکرد، صفات کیفی تخم، برخی فراسنجه های خونی و تولید مثلی بلدرچین مولد ژاپنی، آزمایشی با استفاده از 720 قطعه بلدرچین ژاپنی به مدت 10 هفته در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، شش تکرار و 24 قطعه بلدرچین (16 ماده و هشت نر) در هر تکرار انجام شد. تیمارها آزمایشی شامل، تیمار شاهد (نسبت اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3 برابر 1:13) و نسبت های مختلف اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3 (1:1، 1:3، 1:6 و 1:9) بودند. نتایج نشان داد بلدرچین های تغذیه شده با جیره حاوی نسبت 1:1 در مقایسه با سایر نسبت های اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3، مصرف خوراک بیشتری داشتند (0/05>P). توده تخم در بلدرچین های تغذیه شده با نسبت 1:6 امگا-6 : امگا-3 به طور معنی داری بالاتر از پرندگان شاهد و پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی نسبت 1:9 اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3 بود. واحد هاو تخم بلدرچین به هنگام استفاده از جیره های حاوی نسبت 1:6 و 1:1 اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3، بالاتر از شاهد بود (05/0>P). تغذیه بلدرچین ها با جیره های حاوی نسبت های 1:1 تا 1:9 اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3 باعث کاهش غلظت تری گلیسرید سرم نسبت به گروه شاهد شد (0/05>P). غلظت کلسترول سرم نیز در نسبت 1:1 و 1:6 اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3 در مقایسه با شاهد کاهش نشان داد و غلظت گلوکز خون در نسبت 1:1 بیشترین مقدار بود. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از نسبت 1:6 اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3 در جیره بلدرچین مولد سبب بهبود عملکرد تولیدی آن ها می شود.