سنجش اثر رشد سرمایه اجتماعی بر چرخه مدیریت دانش در بانک ها با رویکرد الگوگزینی رقابتی

عملکرد هر سازمانی متاثر از سرمایه های مختلف اجتماعی، انسانی، مالی و طبیعی است؛ در این میان عامل سرمایه اجتماعی در رابطه مستقیم با عوامل انسانی است و به جهت اشاعه در کل فضای سازمان مورد توجه تحقیقات وسیعی قرار گرفته است. از دیدگاه مدیریت دانش، یافتن عوامل تاثیرگذار در رشد و یا افول سرمایه اجتماعی و شناخت رابطه آن با فرآیندهای مدیریت دانش و عملکرد سازمان ها به عنوان یک مسئله مهم ذهن مدیران و رهبران سازمان هایی که به دنبال استفاده از مدیریت دانش برای کسب مزیت رقابتی در سازمان خود می باشند را با خود جلب نموده است. از سوی دیگر اثر رشد سرمایه های اجتماعی در سازمان های مختلف با توجه به نوع فعالیت بنگاه ها متفاوت می باشد و در نتیجه بنگاه های با نوع فعالیت مشابه احتمالا اثرات مشابه تری از این جنبه می توانند داشته باشند. در این مقاله عوامل موثر در تقویت سرمایه اجتماعی و رابطه این معیارها با یکدیگر و همچنین تاثیر این معیارها بر روی چرخه مدیریت دانش سازمانی برای دو بانک پیشروی کشور با توجه به نوع فعالیت مشابه آنها در صنعت بانکداری در حوزه مدیریت دانش با رویکرد الگوگزینی رقابتی به منظور در دسترس قراردادن نتایج برای مدیران هر دو بانک بدون ذکر نام آنها برای طرفین مورد بررسی قرار گرفته است. مدل دنپ برای سنجش میزان تاثیر معیارها و زیر معیارهای سرمایه اجتماعی و رتبه بندی بر حسب درجه اهمیت آن ها به کار گرفته شده است. در نهایت با استفاده از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SmartPLS میزان تاثیر عوامل سرمایه اجتماعی بر چرخه مدیریت دانش بررسی شده است. نتایج تحقیق پتانسیل های بهبود را برای هر دو بانک نشان می دهد، به گونه ایی که می توان با تبیین سیاست هایی جهت تقویت سرمایه اجتماعی در بانکی که بعد خاصی از سرمایه اجتماعی و تاثیر آن بر مدیریت دانش نسبت به دیگری در آن ضعیف تر می باشد موجبات تقویت چرخه مدیریت دانش برای هر دو بانک را فراهم نمود.