بررسی روابط فیلوژنتیک پرتاران جنس Perinereis در سواحل دیلم، بوشهر، دیر و بندرعباس در خلیج فارس

پرتاران علاوه بر اهمیت اکولوژیک در زنجیره غذایی دریایی، جهت پایش اکوسیستم ها و ارزیابی استرس محیطی جایگاه ویژه ای دارند. از بارکدینگ DNA میتوکندریایی و توالی یابی ژن COI جهت مقایسه واگرایی های نوکلیوتیدی در این مطالعه جهت آنالیز مولکولی پرتاران جنس Perinereis (خانواده Nereididae) استفاده شد. آنالیز 50 نمونه توالی یابی شده در این تحقیق، 39 توالی ژنی جدید و 11 توالی با قرابت 100 درصد با رکوردهای ژن بانک از پرتاران Perinereis را آشکار نمود و میزان واگرایی های بین گونه ای 8/1 برابر فواصل درون گونه ای مشاهده گردید (96/1 درصد نسبت به 52/3 درصد). آنالیزهای فیلوژنتیک نشان داد که بسیاری از گونه های پرتاران Perinereis مشاهده شده سواحل خلیج فارس، قرابت ژنتیکی بالایی با گونه های مشابه در آب های مناطق دیگر جهان نداشتند.با بررسی میزان شباهت ژنتیکی مشخص گردید که پرتاران Perinereis مستقر در سواحل استان بوشهر قرابت ژنی نسبتا بالایی با یکدیگر داشته و با جنس Perinereis مستقر در بندرعباس تا حدودی متفاوت بودند ولی این تفاوت ها عمدتا در حد زیرگونه ای بوده و به لحاظ ساختار گونه ای، پرتاران Perinereis در سواحل ایستگاه های دیلم، بوشهر، دیر و بندر عباس واگرایی ژنتیکی اندکی نسبت به یکدیگر داشتند.