ساختار و پویایی جمعیت میگو رودخانه ای شرق (Macrobrachium nipponense) در سه تالاب (آلاگل، آلماگل وآجی گل) استان گلستان - شمال ایران

شناخت ویژگی های جمعیتی گونه های غیربومی برای مدیریت گونه و زیستگاه حایز اهمیت زیادی است. در این ارتباط ساختار و پویایی جمعیت میگوی رودخانه ای شرقی (Macrobrachium nipponense) به عنوان یک گونه غیر بومی، در سه تالاب (آلما گل، آلاگل و آجی گل) استان گلستان بررسی گردید. در این تحقیق، تعداد 6539 عدد میگو صید و بیومتری شد. حداکثر اندازه طولی جمعیتهای این میگو در سه منطقه تالابی متغیر، و بین 90 تا100 میلی متر بود. در این دامنه طولی 4 گروه سنی (+0، +1، +2و +3) تشخیص داده شد. شاخص های رشد براساس معادله رشد فان برتالانفی و معادله رشد فصلی سومر برای جنس های نر و ماده  بترتیب 108Lmax= و 91Lmax= ،96/0 = K و 98/0= K بدست آمد. مرگ ومیر طبیعی برای هر دو جنس نروماده برای سنین مختلف نشان داد که کمترین مقدار این مرگ ومیر دریک سالگی است. مقدار میانگین مرگ ومیر طبیعی برای جنس نر و ماده بترتیب 17/1= M و24/1 M= برآورد شد. مرگ ومیر کل براساس منحنی طول- تعداد، برای میگوهای نرو ماده بترتیب معادل 17/1= Z و17/1= Z برآورد گردید. اندازه طول کل بلوغ در اولین بلوغ جنسی برای جنس ماده 9/46 میلی متر و برای جنس نر 52 میلی متربرآورد شد. مقدار طول اپتمیم برای جنس ماده معادل 64 میلی متر وبرای جنس نرمعادل8/76  بود.