تغییرات شاخص های رشد و ترکیب لاشه ماهی کاراس طلایی (Carassius auratus) تغذیه شده با جیره غذایی آلوده به سطوح مختلف سموم آفلاتوکسین ب 1 و زیرالنون

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات آفلاتوکسین ب1 و زیرالنون بر تغییرات شاخص های رشد و ترکیب لاشه ماهی کاراس طلایی انجام گرفت. بدین منظور 675 قطعه بچه ماهی به وزن تقریبی 12/0±25/6 گرم در قالب 9 تیمار آزمایشی با جیره های غذایی حاوی سه سطح آفلاتوکسین ب1 (AF) (ppb 0، 50 و 100) و سه سطح زیرالنون(ZER)  (ppb 0، 500 و 1000) به مدت 60 روز تغذیه شدند. سپس شاخص های رشد و ترکیب لاشه مورد سنجش قرار گرفت. بر اساس نتایج ، شاخص افزایش وزن در بچه ماهیان تغذیه شده با جیره های حاوی 1000ZER50AF و 1000ZER100AF (تیمارهای 7 و 9) نسبت به گروه شاهد کاهش یافته است (05/0 < p). گروه هایی که با جیره حاوی 50AF، 500ZER100AF و 1000ZER100AF تغذیه شده بودند، افزایش وزن کمتری را نشان دادند (05/0 < p). ضریب رشد ویژه در سطوح 50AF، 100AF و 1000ZER و تیمارهای ترکیبی دو سم کاهش قابل ملاحظه ای نسبت به گروه شاهد داشت (05/0 < p). اگرچه در مورد شاخص ضریب تبدیل غذایی تفاوت معنی داری بین تیمارها وجود نداشت ولی کمترین مقدار در گروه فاقد سم (تیمار 1) و بیشترین مقدار در تیمار 9 (1000ZER100AF) مشاهده شد (05/0 < p). کمترین پروتئین لاشه در تیمار 6 (500ZER و 50AF) مشاهده شد (05/0 < p). همچنین پایین ترین چربی لاشه در تیمار 4 (500ZER) دیده شد (05/0 < p). کمترین رطوبت هم در تیمار 7 (1000ZER50AF) مشاهده شد (05/0 < p). می توان چنین نتیجه گیری نمود که هم آفلاتوکسین ب1 و هم زیرالنون هر کدام به تنهایی باعث کاهش در شاخص های رشد و تغییرات ترکیب لاشه می شوند، اما حضور هم زمان دوسم بیشترین تاثیر را در این شاخص ها دارند.