اثر برهم کنش کادمیم و پتاسیم بر فعالیت آنتی اکسیدانی و غلظت عناصر غذایی در گوجه فرنگی

وجود کادمیم در خاک تهدید بزرگی برای رشد و باردهی گیاه است. گیاهان اغلب کادمیم را در بخش خوراکی خود تجمع می دهند که باعث کاهش عملکرد و کیفیت محصول می شود. بدین منظور آزمایشی بر پایه طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل در 3 تکرار برای بررسی اثر غلظت های مختلف پتاسیم (100، 200 و 300 میلی گرم در لیتر) بر گوجه فرنگی تحت غلظت های مختلف تنش کادمیم (صفر، 2 و 4 میلی گرم در لیتر) و ارزیابی کارایی آن در کاهش آثار تنش انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت کادمیم، میزان مالون دی آلدیید، میزان هیدروژن پراکسید و فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز افزایش یافت. برهم کنش کادمیم و پتاسیم بر غلظت آهن در میوه و غلظت روی در برگ و میوه گوجه فرنگی تاثیر معنی داری نداشت اما کاربرد هریک از آنها به تنهایی تاثیر معنی داری داشت به گونه ای که مصرف پتاسیم باعث افزایش غلظت آهن، روی و پتاسیم در میوه و کاهش مالون دی آلدیید و هیدروژن پراکساید شد. نتایج آزمایش های گلخانه ای نشان داد که با مصرف کود نیترات پتاسیم کارایی گیاه پالایی در کاهش تنش کادمیم بهبود یافت اگرچه تداوم پژوهش ها در شرایط مزرعه ضروری است.