تحلیل و نقد دیدگاه جسی پرینز در رد فطری بودن اخلاقیات

هدف مقاله حاضر دفاع از فطری بودن غالب گزاره </em>های اخلاقی است. برای این کار لازم است به ادعا و استدلال </em>های مخالفان فطری بودن هنجارهای اخلاقی پاسخ گفته شود. جسی پرینز از جمله فیلسوفان اخلاق است که تلاش کرده است با کمک برخی استدلال </em>ها، فطری بودن هنجارهای اخلاقی را نفی کند. فهم رویکرد پرینز مبتنی بر شناخت نوع نگاه وی بر حقیقت فطرت و هنجار اخلاقی و منشا آن هنجار است. وی معتقد است فنوشیپ روان شناختی </em>p </em> زمانی فطری است که از طریق مکانیسم </em>های روان </em>شناختی مختص به </em>p </em> حاصل شود. وی همچنین هنجارهای اخلاقی را تحت تاثیر عواطف و احساسات می </em>داند، البته نه به این معنا که حقایق اخلاقی عین احساسات و عواطف باشند. در این مقاله ضمن تبیین اجمالی دیدگاه پرینز در مورد حقیقت فطرت و منشا هنجارهای اخلاقی و نفی فطری بودن چنین هنجارهایی، تلاش می </em>شود برخی نقدهای وارد بر این رویکرد بیان شود. برای نقد دیدگاه پرینز -</em> به </em>ویژه- از دیدگاه سوزان دویر و کاندرا سری </em>پادا استفاده می </em>شود. در نهایت به این نتیجه می </em>رسیم که فطری بودن غالب هنجارهای اخلاقی قابل دفاع </em>تر است، هرچند برخی هنجارهای اخلاقی نیز فطری نیستند.</em>