بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر نیاز بر خودکارآمدی زنان در مراقبت های دوران بارداری

بارداری یکی از مهم ترین مراحل زندگی زنان است که منجر به تغییرات جسمی، روانی و اجتماعی قابل ملاحظه ای می گردد. ازاین رو توانمندسازی مادران باردار جهت سازگاری با این تغییرات ضروری به نظر می رسد. مطالعه حاضر باهدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر نیاز بر خودکارآمدی زنان باردار انجام شد.

این مطالعه از نوع نیمه تجربی با گروه کنترل بود.123 زن باردار مراجعه کننده به مراکز شهری خدمات جامع سلامت شهرستان کاشمر به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه کنترل و مداخله (64 نفر مداخله و 59 نفر کنترل) قرار گرفتند. مداخلات آموزشی بر اساس نتایج حاصل از چک لیست نیازسنجی برای گروه مداخله و کلاس های رایج آمادگی زایمان (8) جلسه برای گروه شاهد انجام شد. قبل و بعد از مداخله پرسشنامه ها توسط هردو گروه مداخله و شاهد تکمیل گردید،. ابزار گردآوری شامل فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه خودکارآمدی محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن تایید شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 16 (در سطح معنی داری کم تر از 05/0) با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنف، آزمون تی مستقل و تی زوجی و آزمون آنالیز کوواریانس انجام شد.

در این مطالعه ازنظر آماری قبل از مداخله، اختلاف معناداری بین دو گروه مداخله و کنترل ازنظر نمره خودکارآمدی زنان باردار وجود نداشت (05/0<p). ولی بعد از مداخله تفاوت آماری معنی داری در میانگین نمره خودکارآمدی در گروه مداخله مشاهده شد (05/0>p).

این مطالعه نشان داد که آموزش مبتنی بر نیازهای آموزشی مادر نسبت به آموزش روتین کلاس های آمادگی زایمان موجب افزایش بیشتر نمره خودکارآمدی در مادر می شود؛ بنابراین پیشنهاد می گردد از این روش آموزشی در آموزش کلاس های آمادگی زایمان استفاده گردد.