ارائه الگوی رفتار سیاسی در تصمیم گیری استراتژیک مدیران ورزشی ایران

رفتار سیاسی در سازمان، موضوعی متناقض نماست و به-رغم وجود دیدگاه دو قطبی مثبت و منفی نسبت به آن، جزء لاینفک زندگی سازمانی است. هدف از این پژوهش ارایه مدل رفتار سیاسی در تصمیم گیری استراتژیک مدیران ورزشی کشور می باشد. روش آن کیفی و با ماهیت اکتشافی - بنیادی بوده است که از طریق تکنیک نمونه گیری گلوله برفی و براساس مصاحبه های عمیق با 12 نفر از نخبگان تربیت بدنی در ورزش دانشگاهی (شامل مدیران ارشد ادارات تربیت بدنی دانشگاه ها و مدیران و کارشناسان اداره کل تربیت بدنی) داده های تحقیق جمع آوری شد و براساس نظریه ی داده بنیاد و با رویکرد ساخت گرای چارمز، داده ها کدگذاری و تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل داده های کیفی حاصل از مصاحبه، ارایه مدل رفتار سیاسی و تصمیم-گیری مدیران ورزشی در قالب 8کد اصلی یکپارچه سازی مقوله ها بر مبنای روابط موجود بین آنها حول محور رفتار سیاسی مدیران، شکل گرفت. نتیجه ای که می توان از این پژوهش گرفت استدلالی است که ما از جنبه های مثبت و منفی رفتار سیاسی داریم و قابلیت اثر گذاری این فاکتورها بر تصمیمات استراتژیک مدیران ورزشی می باشد که طبق گفته بسیاری از مصاحبه شوندگان مهمترین بعد مثبت رفتار سیاسی رسیدن به اهداف در کوتاه ترین زمان با کمترین هزینه می دانند و دور شدن از اهداف سازمان را عامل منفی رفتار سیاسی مدیران ورزشی ذکر می کند. عوامل سازمانی و فردی دو مولفه دیگر بدست آمده می باشند .