مطالعات آزمایشگاهی کارایی، رفتار مکانیکی و خصوصیات دوامی ملات سیمانی مسلح شده به الیاف بازالت و پلی پروپیلن

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:

در این تحقیق تاثیر هم زمان درصد های مختلف الیاف بازالت و پلی پروپیلن بر کارایی، رفتار مکانیکی و خصوصیات دوامی ملات سیمانی مورد تحلیل و بررسی قرارگرفته است. به منظور ارزیابی تاثیر الیاف ها با ثابت در نظر گرفتن سایر پارامتر های موثر بر خصوصیات ملات سیمانی (مانند نسبت آب به سیمان و نسبت ماسه به سیمان) از نمونه های حاوی ترکیب هیبریدی 0.05 و 0.125 درصد (درصد وزنی مجموع سیمان و سنگدانه) از دو الیاف ذکرشده بهره گرفته شده است، به طوریکه درمجموع 4 نوع طرح مخلوط حاوی هیبرید الیاف های بازالت و پلی پروپیلن ساخته شده و نتایج آن با نمونه شاهد مورد مقایسه قرارگرفته است. نتایج حاکی از آن است که استفاده هم زمان این دو الیاف تاثیر قابل ملاحظه ای بر مقاومت فشاری ملات سیمانی نداشته است؛ این در حالی است که نتایج، عملکرد مطلوب و قابل توجه الیاف های مذکور در افزایش مقاومت خمشی و کششی را نشان دادند. همچنین مشاهده گردید که خصوصیات دوامی شامل نرخ جذب آب، جذب آب حجمی و مقاومت ویژه الکتریکی ملات سیمانی اصلاح شده با ترکیب هیبریدی این دو الیاف نسبت به نمونه شاهد بهبودیافته است. افزودن هیبریدی 0.125 درصد (درصد وزنی مجموع سیمان و سنگدانه) الیاف بازالت و پلی پروپیلن موجب افزایش به ترتیب 28 و 23 درصدی مقاومت خمشی و کششی نمونه شاهد گردید. همچنین نمونه حاوی هیبرید 0.125 درصد (درصد وزنی مجموع سیمان و سنگدانه) الیاف بازالت و 0.05 درصد الیاف پلی پروپیلن موجب افزایش 9.3 درصدی مقاومت فشاری، کاهش 24 درصدی نرخ جذب آب، کاهش 15 درصدی جذب آب حجمی و بهبود 22 درصدی مقاومت ویژه الکتریکی گردید. مطابق نتایج بدست آمده از این تحقیق می توان دریافت که حضور هم زمان الیاف های بازالت و پلی پروپیلن موجب بهبود بخش عمده خصوصیات ملات سیمانی شامل خصوصیات مکانیکی و دوامی می شود، این درحالی است که در صورت استفاده مجزا از هریک از این الیاف ها دستیابی به چنین نتیجه مطلوبی دور از انتظار است، چراکه هر یک از الیاف های بازالت و پلی پروپیلن با توجه به خصوصیات فیزیکی و شیمیایی توانایی بهبود قابل توجه بخشی از خصوصیات ملات سیمانی را دارند.

زبان:
فارسی
صفحات:
87 تا 102
لینک کوتاه:
magiran.com/p2250870 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!