ارتقای نظام انتخاب استاد در آموزش عالی سلامت جستاری در شایستگی های استادان آموزش عالی سلامت

به استناد سیاست های کلی سلامت، ارتقای نظام انتخاب استاد در آموزش عالی سلامت، متناسب با ارزش های اسلامی، اخلاق پزشکی و آداب حرفه ای، و نیازهای سلامت جامعه، ضروری و سرنوشت ساز است. هدف این مطالعه شناسایی، ترویج و نهادینه سازی مولفه های موثر بر در نظام آموزش عالی سلامت است. تحلیل و رهیافت سیاست ها و راهبردهای پیشرفت و تعالی در حوزه نظام انتخاب استادان، محور اختصاصی این مطالعه است. در شرایط جاری فرآیند جذب هییت علمی در دانشگاه های علوم پزشکی، که منبعث از دستورالعمل کشوری است، نیاز به ارتقا دارد. این مطالعه ناظر بر انتخاب جذب اصلح و شایسته ترین ها بر اساس معیارهای اسلامی، فرهنگی و اخلاق پزشکی (اعضای صالح متعهد و متخصص)، برای منصب حیاتی و سرنوشت ساز هییت علمی در نظام آموزش عالی سلامت است.

این مطالعه توصیفی و تحلیلی است و با بررسی اسناد بالا دستی، خاصه سیاست های کلی سلامت، بحث متمرکز گروهی و تلفیق نتایج با منتخبی از منابع کتابخانه ای تدوین شده است.

یافته ها: 

صلاحیت های استادان در سه گروه کلان و 14 زیرگروه شناسایی شد. شایستگی های ضروری کلان، شامل "تعهد"، "تخصص" و "مسئولیت پذیری اجتماعی" است، که در مراحل جذب و به کارگیری استاد، در آموزش عالی سلامت باید احراز شود. زیرگروه های 14 گانه ارایه شده عبارتند از شایستگی های: عمومی (فردی، خانوادگی، روان شناختی، اخلاقی، معنوی)؛ ارزشی (اسلامی و انسانی)، علمی (آموزشی خاصه آموزش جامعه نگر و آموزش مردم و بیماران - پژوهشی و فناوری)؛ حرفه ای (تلاش برای ارتقای سلامت جامعه و پیشگیری از بیماری ها خدمات عملکردی مهارت آموزی)؛ اجتماعی (آشنایی و تجربه در زمینه تعیین کننده های اجتماعی سلامت، سلامت اجتماعی، آموزش عمومی سلامت، رفتار اجتماعی مناسب)، ارتباطی؛ مدیریتی و رهبری؛ رفتاری؛ مشاوره ای (به همتایان مدیران دانشجویان سیاست گذاران و برنامه ریزان و جامعه)؛ فراملی و بین المللی؛ خلاقیت و نوآوری؛ الهام بخشی و الگو بودن؛ انگیزشی و خود تنظیمی؛ و قابلیت های استثنایی و نخبگانی (3-2).

نتیجه گیری: 

در نظام آموزش عالی، استاد باید محور تجلی و درخشش ارزش ها، هدایت تحولات و عامل سرنوشت ساز برای تحقق اهداف و آرمان های تعلیم و تربیت باشد.